فلبداعه ۱۳

روزها می گذشتند . شب ها میومدند . 

شبها میگذشتند و دوباره روزها . 

ارتباطشون هر روز عمیق تر می شد . 

اتفاقاتی که باید میوفتاد افتاده‌بود . و الان دیگه بدون هیچ اتفاقی و فقط گذشت زمان عمیقترش می کرد . زمان دقیقا همون چیزیه که میتونه همین رابطرو کمرنگ و کمرنگترش کنه . 

فکر میکنم که عشق باید برات دنیارو قشنگ کنه باید آرامش بگیری . در هر مکان و زمانی . باید دلت قرص باشه . 

اینا چیزاییکه عشق باید با خودش بیاره . 

نگرانم . 

یادمه ۹ سال پیش ی بلاگ داشتم . تا همین یک سال پیش یوزر پسوردش رو هم داشتم . این اواخر بهش سر میزدم . حالا دیگه پسوردش یادم نمیاد . ایمیل زدم بهشون و جواب ندادن . منم دیگه فالو نکردم . ۷ سال اونجا بودم خیلی براش وقط گذاشتم . 

الان فقط دلم میسوزه . الان فقط میتونم از بیرون ببینمش . اون بلاگ مال من بود . الان من فقط پسوردش رو ندارم . ولی دیگه نمیتونم بگم مال من هست . واقعیت اینه که دیگه مال من نیست . 

دلم میسوزه . 

وضعیت ایران بده . 

وضعیت شرکت بده .

من ۲ روز دیگه‌ روز تولدمه .